In de huidige samenleving wordt ICT vooral als een zogenaamde "enabler" van zo’n beetje alles gezien. Dat ICT ook ten aanzien van duurzaamheid een dergelijke ondersteunende, dienende rol krijgt toebedeeld, is in dat licht bezien min of meer vanzelfsprekend.

Naast deze, overigens uiterst zinvolle, rol kan men stellen dat er op het terrein van duurzaamheid in de ICT sector zelf eveneens veel winst valt te behalen. Los van alle als zodanig waarneembare technologie is ICT vaak verborgen aanwezig in nagenoeg alle geledingen van de hedendaagse maatschappij. Hiervoor geldt echter vaak "onbekend maakt onbemind". Deze “embedded” ICT treft men bijvoorbeeld aan in de auto, het koffiezetapparatuur en de magnetron. Verduurzaming van ICT levert dus ook buiten de sector aanzienlijke duurzaamheidsvoordelen op.

Opmerkelijk is dat de huidige duurzaamheidsfocus vooral gericht is op energie. Naast door efficiency verkregen energiebesparing kan echter ook de materiaalkeuze meervoudige verduurzaming opleveren. Enerzijds heeft de materiaalkeuze een direct effect op het energieverbruik. Anderzijds kan een bewuste materiaalkeuze zelf ook duurzaamheidsvoordelen opleveren. Zo kan het gebruik van een biobased polymere glasvezel voor datatransmissie het energieverbruik met minimaal een factor 15 verminderen, het gebruik van hernieuwbare stoffen (organisch afval zoals GFT en mest) laten toenemen en de afhankelijkheid van schaarse grondstoffen zoals aardolie en koper laten afnemen.

Met een bewuste belichting van "Duurzame ICT" wordt tevens beoogd de situatie, dat straks de hele wereld met behulp van ICT verduurzaamd is en ICT zelf nog een "fout" imago heeft, te voorkomen.

Kortom: het belang van duurzame ICT en de bewustwording daarvan kan niet genoeg worden benadrukt. Noodzaak, innovatie, idealisme en commercie hoeven elkaar hierbij niet in de weg te zitten, integendeel, ze kunnen elkaar juist versterken.